Hej?
Pierwsza notka. Wiem, że nikt tego nie czyta i czytać nie będzie. Ale bloga piszę dla siebie, nie dla ludzi. Kiedy byłam dzieckiem, a później nastolatką, prowadziłam mnóstwo blogów. Blogi i pamiętniki towarzyszyły mi od podstawówki. Przestałam. Czy wyszło mi to na dobre? Raczej nie, bo zamiast się uzewnętrzniać to tylko gromadziłam całe to gówno w sobie. Ostatni czas był dla mnie dość szorstki, bolesny. Sama nie wiem czego chce i kim, czym chce być. Mam 22 lata. Czas goni, jedna połowa mnie krzyczy "powinnaś już wiedzieć wszystko, studiować i pracować w zawodzie!", a druga natomiast uspakaja "jesteś młoda, masz mnóstwo czasu, możesz zmienić swoje zdanie jeszcze 5 razy". Moja rodzina trochę mnie stresuje i popędza i mam ochotę krzyczeć albo uciec. Lato. Czy tylko ja go nie czuje? Oprócz piekielnych temperatur nie utożsamiam tegorocznego lata z wypoczynkiem i zabawą. Może rok temu byłam zbyt szczęśliwa i wykorzystałam limit. "That’s what people d